Als je kind niet naar school gaat: leven met een thuiszitter; niet naar school, geen diploma, geen gala en een eigen pad vinden

maartje • 10 juni 2025

Ontdekken wat jij kunt. Want jij bent goed zoals je bent!

Veel ouders krijgen ermee te maken: een kind dat (langdurig) thuiszit, niet naar school gaat, geen diploma haalt, geen gala meemaakt en geen vervolgopleiding start. Dat doet wat met je als ouder. In deze blog neem ik je mee in mijn verhaal. Over levend verlies, het bijstellen van verwachtingen en het ontdekken van wat er wél kan. Want jij bent goed zoals je bent.


Feest in de kamer, maar verdriet in mijn buik

De kamer is versierd met gekleurde vlaggetjes en ballonnen. De jarige is 18 geworden. De kamer zit vol visite. Het geroezemoes overstemt de muziek die op de achtergrond speelt. Mijn vriendin vertelt enthousiast over de komende tijd van haar grote knul.


Hij heeft twee bijbaantjes en werkt veel om een extra zakcentje te verdienen. Daarna gaat hij met vrienden op treinvakantie naar Italië, en volgend jaar begint hij aan een hbo-opleiding.
Ik probeer enthousiast naar haar te glimlachen en stel geïnteresseerde vragen.
‘Wat knap, en dat klinkt heel leuk. Heeft hij er zin in?’
‘Hij heeft er veel zin in, hij heeft er ook hard voor gewerkt,’ zegt ze glunderend.


Mijn keel knijpt langzaam dicht. Mijn buik trekt samen. Ik probeer het gevoel weg te stoppen en kijk naar mijn handen, die krampachtig op mijn schoot liggen.
Via mijn wimpers gluur ik naar mijn zoon. Hij zit weggedoken in zijn hoody, schouders naar voren. Hij kriebelt zijn hulphond achter de oren.
Mijn buik trekt zich nog harder samen – het voelt alsof er een baksteen ligt. Mijn ogen worden vochtig. Ik knipper, knijp in mijn handen. Verdriet overspoelt me als een donderwolk die de bergen in komt rollen.


Het gesprek gaat ondertussen verder over welke ‘stepstones’ de hbo-opleiding biedt. Ik wring een glimlach op mijn gezicht en knik vriendelijk, alsof ik nog mee ben. Ondertussen razen de gedachten door mijn hoofd. Waarom voel ik me zo verdrietig? Het is toch fijn voor die jongen? Hij heeft een toekomst. Een diploma. Een helder pad.

En toch voel ik me eenzaam in deze volle kamer.


Als je kind een thuiszitter is: afscheid van het gewone pad

Ondertussen zit jij al meer dan vier jaar thuis. Je gaat niet naar school. Maar we hebben samen een ander pad uitgestippeld. Jij hebt al drie diploma’s op zak: je Glinsterdiploma, je Shoto Todoroki-diploma, en het diploma van de teamtest met je hulphond.

We maken elk jaar een plan waarin je mag ontdekken wat je wil, waar je goed in bent, hoe je kunt groeien en bloeien. Minder stress, meer plezier – dat is ons kompas. Het gaat met ups en downs, maar jouw eigen route volgen is de beste weg voor jou.

 

Levend verlies: rouw zonder einde

Thuis aangekomen vraag jij, ‘waarom ben ik niet normaal? Waarom kon ik niet gewoon zoals iedereen naar school.’

Ik heb geen antwoord, we blijven samen stil.


Deze momenten zoals op zo’n verjaardag overvallen me, ik ben er nooit op voorbereid.

Als ik het zo voel hoe moet dit voor jou zijn...


"Levend verlies is er elke dag opnieuw. Het is verdriet dat nooit eindigt en om een hele nieuwe benadering vraagt." – Manu Keirse.


Als (ouder van) een thuiszitter heb je te maken met ‘levend verlies’.
Ik heb afscheid moeten nemen van verwachtingen en idealen. Ik heb mijn doelen moeten bijstellen. Ik had jou ook het zo gegund je school diploma halen, het schoolgala, een vriendenclub op mee op reis te gaan. Je werkt zo hard al zo lang. Maar het loopt voor jou anders en ook dat is goed. Want jij bent een prachtig mens. Jij bent helemaal goed zoals je bent.
Het is míjn worsteling – met mezelf.
Te perfectionistisch. Te grote stappen. Te hoge verwachtingen – van mezelf, en soms ook van anderen.


Wat kan er wél? Creatieve oplossingen voor thuiszitters

Jij hebt mij geleerd om kleiner te kijken. Geduld te hebben. Te zoeken naar wat er wél kan. Dankzij jou ben ik creatief geworden in oplossingen bedenken.
Bijvoorbeeld:

  • Praten lukt niet? Dan gebruiken we een knuffeltje dat twee kanten heeft of we appen onze emoties.
  • Durf je niet alleen naar een bijeenkomst? Dan gaan we samen, of ik wacht in de auto voor de deur.
  • Wil je wel een diploma, maar niet naar school? Dan maken we zelf een plan in kleine stappen (zoals ov-reizen, koken, wandelen met de hond). Heb je het gehaald? Dan mag de vlag uit en krijg je je diploma.

In stappen die jij wil én kan zetten. De regie ligt bij jou. Want jij bent goed zoals je bent.


Van thuiszitervaring naar toolbox voor anderen

De creatieve ideeën die ik voor jou bedacht, heb ik omgezet in een toolbox voor thuiszitters. Ik gebruik deze in mijn werk en geef trainingen aan professionals en ouders die werken of leven met thuiszitters. Omdat ik graag wil dat iedereen – of je nu thuiszit, naar school gaat, op reis bent of iets anders doet – werkt aan wat bij hem of haar past.

Zodat jij ontdekt: wat kan er wél?
Zodat jij groeit en bloeit tot het mooiste mens die jij bent.
Want jij bent goed zoals je bent.


De volgende   toolbox training   'van stress naar plezier' voor coaches, begeleiders, docenten en ouders start:

woensdag 1 oktober.

 

Meer weten?

Wil je meer informatie over mijn toolbox of trainingen voor ouders en professionals?


Neem contact op
stress en overprikkeling bij autisme
door Maartje de Vries 4 juni 2025
verschil tussen stress en overprikkeling bij autisme